Νίκος Στεφάνου (1933), “Ασημένια Πολυθρόνα” ντούκο σε χαρτί (1999)

No bids
Ending On: 26/04/2024 20:00

Estimation: 4000-5000 €

Κατηγορίες: , Κωδικός προϊόντος: E1060

Περιγραφή

Νίκος Στεφάνου (1933) – Έργο ζωγραφικής “Ασημένια Πολυθρόνα” (1999), ντούκο σε χαρτί κολλημένο σε μουσαμά.

Διαστάσεις: 49.0 X 65.0 εκ.

Βιογραφία:

Νίκος Στεφάνου (1933) – Σκηνογράφος, ζωγράφος, κεραμίστας, Πειραιάς, 1933

Σε ηλικία 17 χρονών άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με τη σκηνογραφία, φιλοτεχνώντας σκηνικά και κοστούμια για θιάσους του Δημοτικού θεάτρου Πειραιά και του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το 1960, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές θεάτρου στο Παρίσι, ενώ, παράλληλα, γράφτηκε στην Ecole des BeauxArts (19601962), όπου παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας.

Έχει εργαστεί για τη ζωγραφική εκτέλεση σκηνικών στα ατελιέ γνωστών θεάτρων της γαλλικής πρωτεύουσας (Opera, Opera Comique, Odeon, Chatelet), στη Βιέννη (Staatsoper, Volksoper) και στο Μόναχο. Φιλοτέχνησε τα σκηνικά και τις ενδυμασίες για παραστάσεις των θεάτρων Oxford Play House και Round House του Λονδίνου. Έχει συνεργαστεί με όλες τις κρατικές σκηνές (Εθνικό θέατρο, ΕΛΣ, ΚΘΒΕ κ.λπ.) και πολλούς θιάσους ελεύθερου θεάτρου (Β. Brecht, Ο καλός άνθρωπος του Σετσουόν, ΚΘΒΕ, 1963/1964 S. Beckett, Περιμένοντας τον Γκοντό, ΚΘΒΕ, 1965/1966 Ι. Καμπανέλλης, Η αυλή των θαυμάτων, Εθνικό θέατρο, 1982/1983 P. Shephard,  Τo θαμμένο παιδί, θέατρο Τέχνης, 1983/1984 Αριστοφάνης, Νεφέλες,Εθνικό θέατρο, 1984 Α. Μότεσις, Ο Βασιλικός, Εθνικό θέατρο, 1985/1986 Ευριπίδης, Ικέτιδες, ΚΘΒΕ, 1985/1986 Αισχύλος, Πέρσες, Εθνικό θέατρο, 1990 θ. Σακελλαρίδης,  Βαφτιστικός,ΕΛΣ, 1995 –1996 1997).

Οι σκηνογραφικές του δημιουργίες διακρίνονται για τη λιτότητα των εκφραστικών μέσων και τις περιορισμένες κατασκευαστικές απαιτήσεις. Με ευτελή υλικά (χαρτί, ξύλο) δημιουργεί, στην ουσία, μια ζωγραφική σε τρεις διαστάσεις, όπου συνδυάζονται με φαντασία, και παρακολουθώντας πάντοτε τις δραματουργικές ανάγκες του έργου, στοιχεία ρεαλιστικά, αφαιρετικά και κονστρουκτιβιστικά. Δεν επιχειρεί να πείσει για το ρεαλισμό του χώρου που αναπλάθει. Αντίθετα, ενδιαφέρεται να υποβάλει έναν κόσμο αλλιώτικο, όπου ο θεατής μπορεί, έστω και για λίγο, να βιώσει το όνειρο και το μύθο.

Από πολύ νωρίς, παράλληλα με τη δουλειά του στο θέατρο, ασχολήθηκε και με τη ζωγραφική. Τα εργοστάσια, με τις καμινάδες τους και τους καπνούς τους, αποτελούν μνήμες και συγκινήσεις των παιδικών χρόνων, από τις επισκέψεις του στο Γκάζι, χώρο εργασίας του πατέρα του, και κυριάρχησαν στα πρώτα του έργα, αλλά και μέχρι σήμερα εμφανίζονται στις δημιουργίες του ως αυτοτελές δέμα ή, μεταπλασμένα, ενσωματώνονται ως θραύσματα σε άλλες συνθέσεις. Τα τοπία που κυριαρχούν στις συνθέσεις του αποκαλύπτονται στο θεατή πίσω από ένα ανοιχτό παράθυρο. Με αυτό τον τρόπο, αλλά και καθώς αποτελούν μια φανταστική σύνθεση βιομηχανικών, αστικών και παραθαλάσσιων χώρων, δίνουν την αίσθηση μιας ατμόσφαιρας ονειρικής με μεταφυσικές, συχνά, διαστάσεις.

Η ζωγραφική του είναι αναπαραστατική, χωρίς να υπαγορεύεται από την ανάγκη πιστής καταγραφής της πραγματικότητας. Συχνά περιορίζεται η περιγραφικότητα του χρώματος και γίνεται αυθαίρετα η χρήση του, οι μορφές αποδίδονται με σχηματική απλοποίηση ή και με αφαιρετικά στοιχεία, η αίσθηση του βάθους δεν υπακούει αυστηρά στους προοπτικούς κανόνες, και ετερόκλητα στοιχεία συνυπάρχουν στην ίδια σύνθεση με σουρεαλιστική διάθεση. 

Κύριος γνώμονας των θεματικών και μορφοπλαστικών του επιλογών είναι ο συγκερασμός της πραγματικότητας και του ονείρου, η ποιητική μετάπλαση χώρων και καταστάσεων οικείων. Με παρότρυνση του, δημιουργήθηκε στις της δεκαετίας του ’60 ένας καλλιτεχνικός πυρήνας, από τον ίδιο και τους Α. Φασιανό και Β. Σπεράντζα. Οι τρεις καλλιτέχνες δούλεψαν για μία περίπου δεκαετία στο περίφημο, κοινό ατελιέ στην Καλλιθέα, όπου μέχρι τότε δούλευε μόνος ο ζωγράφος Α. Κέπετζης. Ο κοινός αυτός χώρος εργασίας και συνάντησης επηρέασε σημαντικά όχι μόνο τη δουλειά των τριών καλλιτεχνών, αλλά και άλλων συναδέλφων τους κατά την περίοδο ‘6070.

Έχει παρουσιάσει έργα του ζωγραφικής και κεραμικής σε ατομικές («Άστορ», 1964· «Βουρκαριανή», Κέα, 1989, 1991, 1999 Art Athina «Σκουφά», 1994 «Αστρολάβος», Σπέτσες, 1998) και έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις (Galerie «3+1», Παρίσι, 1968 FIAC, Παρίσι, 1995 «Anny Balta», Θεσσαλονίκη, 1997 «Έρσης», 1997 Πινακοθήκη Πιερίδη, 1997 «Ειρμός», Θεσσαλονίκη, 1997 Πειραιάς, 1998). Έργα του βρίσκονται στην Π.Δ. Ρόδου, στην Πινακοθήκη Αβέρωφ κ.α.

Νίκος Στεφάνου (1933) – Έργο ζωγραφικής “Ασημένια Πολυθρόνα” – Ένα εξαιρετικό και συλλεκτικό έργο ζωγραφικής.

Κωδικός: A1060


  

Nikos Stefanou (1933) – Painting “Silver Armchair” (1999), duko on paper glued to canvas.

Dimensions: 49.0 X 65.0 cm.

Biography:

Nikos Stefanou (1933) – Set designer, painter, ceramist, Piraeus, 1933

At the age of 17 he began to work professionally as a set designer, creating sets and costumes for troupes of the Municipal Theater of Piraeus and the Piraeus Association. In 1960, with a scholarship from the French government, he studied theater freely in Paris, while at the same time enrolling at the Ecole des BeauxArts (19601962), where he took lithography classes.

His scenographic creations are distinguished for the austerity of the means of expression and the limited construction requirements. With cheap materials (paper, wood) he creates, in essence, a painting in three dimensions, where they are combined with imagination, and always following the dramatic needs of the work, realistic, abstract and constructive elements. He does not try to convince about the realism of the space he regenerates. Instead, he is interested in presenting a different world, where the viewer can, even for a while, experience the dream and the myth. 

From a very early age, in addition to his work in the theater, he was also involved in painting. The factories, with their chimneys and their smoke, are memories and emotions of his childhood, from his visits to Gazi, his father’s workplace, and dominated his first works, but even today they appear in his creations as independent batches or, transformed, incorporated as fragments into other compositions. The landscapes that dominate his compositions are revealed to the viewer behind an open window. In this way, but also as they are a fantastic composition of industrial, urban and coastal spaces, they give the feeling of a dreamy atmosphere with metaphysical, often, dimensions.

His painting is representative, without being dictated by the need for a faithful recording of reality. The descriptiveness of color is often limited and its use is arbitrary, the forms are rendered with schematic simplification or even with abstract elements, the sense of depth does not strictly obey the rules of perspective, and motley elements coexist in the same composition with a surreal mood. 

The main guide of his thematic and morphological choices is the combination of reality and dream, the poetic transformation of spaces and familiar situations. At his instigation, an artistic nucleus was created in the 60’s, by him and A. Fasianos and V. Speranzas. The three artists worked for about a decade in the famous, joint studio in Kallithea, where until then only the painter A. Kepetzis worked. This common workplace and meeting place significantly influenced not only the work of the three artists, but also their other colleagues during the period ‘6070.

Nikos Stefanou (1933) – Painting “Silver Armchair” – An exceptional and collectible painting.

Code: A1060

 

No bids yet

Κόστος Μεταφοράς

Κόστος Μεταφοράς και Ασφάλεια:

Αθήνα 30 € / Ελλάδα 30 € / Λοιπές χώρες 70 €

Ωστόσο, μπορείτε να παραλάβετε από το κατάστημα.

ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΚΑΤΑΚΥΡΩΣΗΣ ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ Η ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ 10%, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ  Φ.Π.Α 24% ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ.

ΟΡΟΙ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑΣ

  • Όλα τα έργα τέχνης είναι διαθέσιμα να τα δείτε από κοντά, κατόπιν ραντεβού.
  • Το κατάστημα μας έχει το δικαίωμα να κατεβάσει οποιοδήποτε αντικείμενο από την δημοπρασία, εάν και εφόσον δεν έχει χτύπημα (Bid).

1. Θέση του Δημοπράτη:
Ο Οίκος δημοπρασιών Lotus Gallery Art ( την συνέχεια αναφέρεται ως “Δημοπράτης”) ενεργεί ως εντολοδόχος – αντιπρόσωπος του πωλητή ( καταθέτη του λαχνού που περιέχει εικαστικό έργο ή άλλο αντικείμενο προς δημοπράτηση).

2. Διεύθυνση της δημοπρασίας:
Η πρώτη πλειοδοσία, για να είναι έγκυρη, πρέπει να είναι τουλάχιστον η τιμή πρώτης προσφοράς πού αναγράφεται στον παρόντα κατάλογο. Στη συνέχεια της διαδικασίας, ο Δημοπράτης καθορίζει τις διαδοχικές πλειοδοσίες επί των δημοπρατουμένων λαχνών σε ποσοστό κλιμακούμενο πάνω από την αμέσως προηγούμενη προσφορά. Σε περίπτωση οποιαδήποτε αμφισβήτησης ως προς την διαδικασία ή την κατακύρωση κάποιου λαχνού, ο Δημοπράτης κρίνει ο ίδιος, με την ιδιότητα του διευθύνοντος την δημοπρασίας, για την αμφισβήτηση αυτή, για την οριστική κατακύρωση ή την εκ νέου δημοπράτηση του λαχνού.

3. Τιμές πρώτης προσφοράς:
Οι αναγραφόμενες στον κατάλογο της δημοπρασίας τιμές πρώτης προσφοράς και η αποτίμηση της αξίας κάθε λαχνού είναι προϊόν προσωπικής εκτίμησης του Δημοκράτη.

4. Δικαιώματα Δημοπράτη:
Ο Δημοπράτης δικαιούται κατά την κρίση του να αρνηθεί την είσοδο ή την συμμετοχή οποιουδήποτε στη δημοπρασία. Ο Δημοπράτης δικαιούται να αποσύρει ανά πάσα στιγμή και για οποιαδήποτε αιτία οποιουδήποτε λαχνό από την δημοπρασία.

5. Κυριότητα επί του λαχνού:
Ο Δημοπράτης θεωρεί καλόπιστα ότι ο πωλητής είναι κύριος του έργου ή αντικειμένου που δημοπρατείται. Για κάθε δημοπρατούμενο έργο ή αντικείμενο ο πολίτης έχει προηγουμένως εγγυηθεί στον Δημοπράτη ότι αυτό είναι ελεύθερο οποιουδήποτε βάρους υπέρ τρίτου καθώς και νομικού η πραγματικού ελαττώματος, διεκδικήσεις και αξιώσεις τρίτου επ’ αυτού.

6. Κατακύρωση:
Ο κάθε δημοπρατούμενος λαχνός κατακυρώνεται στον τελευταίο πλειοδότη, ο οποίος καθίσταται έκτοτε Αγοραστής του.

7. Κατάσταση λαχνού:
Κάθε λαχνός διατίθεται στην κατάσταση που βρίσκεται κατά την δημοπράτηση (ως έχει). Η περιγραφή και οι δηλώσεις που αναγράφονται στον κατάλογο της δημοπρασίας σχετικά με την προέλευση, χρονολόγηση, γνησιότητα και αποτίμηση της αξίας του λαχνού αποτελούν απλή εκτίμηση του Δημοπράτη και δεν τον δεσμεύουν ούτε δημιουργούν οποιαδήποτε ευθύνη του έναντι του πλειοδότη η τρίτων. Ο Δημοπράτης δεν ευθύνεται για πιθανά πραγματικά ελαττώματος η φθορές του λαχνού. Γι’ αυτό το λόγο, κάθε υποψήφιος πλειοδότης οφείλει να εξετάζει προηγουμένως τον λαχνό για τον οποίο ενδιαφέρεται να πλειοδοτήσει κατά το διάστημα που οι προς δημοπράτηση λαχνοί εκτίθεται στο κοινό (“viewing”) προ της διεξαγωγής της δημοπρασίας. Συμμετοχή του πλειοδότη στην δημοπρασία σημαίνει αυτομάτως ότι ο λαχνός έχει προηγουμένως εξετασθεί απ’ αυτόν ή από αντιπρόσωπο του και ότι είναι της απολύτου αρεσκείας του.

8. Συνολική οφειλή αγοραστή:
Με την κατακύρωση του δημοπρατούμενου λαχνού, ο Αγοραστής (τελευταίος πλειοδότης) οφείλει στον Δημοπρατη τα εξής χρηματικά πόσα:
α) Την τιμή κατακύρωσης που αποτελεί το τίμημα της πώλησης του λαχνού.
β) Αμοιβή η οποία ανέρχεται σε πόσο διαμορφούμενο ποσοστιαία της τιμής κατακύρωσης ως εξής (εφεξής αναφέρεται ως “η αμοιβή του Δημοπράτη”).

γ) ΦΠΑ 24% επί του ποσού της Αμοιβής του Δημοπράτη.

δ) Σε περίπτωση κατακύρωσης εικαστικού έργου, ποσό που αντιστοιχεί στο <<δικαίωμα παρακολούθησης>> του καλλιτέχνη πού βρίσκεται εν ζωή ή έχει αποβιώσει μέχρι και εβδομήντα (70) χρόνια προ της δημοπρασίας (όπως προβλέπεται από το αριθμό 5 του νόμου 2121/1993 περί πνευματικής  ιδιοκτησίας). Το ποσό αυτό διαμορφώνεται σε ποσοστό 5% για το τμήμα της τιμής κατακύρωσης έως 50.000,00 Ευρώ, σε ποσοστό 3% για το τμήμα της τιμής κατακύρωσης από 50.000,01 έως 100.000,00 ευρώ, σε ποσοστό 1% για το τμήμα της τιμής κατακύρωσης από 100.000,01 έως 250.000,00 ευρώ, σε ποσοστό 0,5% για το τμήμα της τιμής κατακύρωσης από 250.000,01 έως 500.000,00 ευρώ και σε ποσοστό 0,25% για το τμήμα της τιμής κατακύρωσης που υπερβαίνει τα 500.000,00 ευρώ.

Πάντως το συνολικό ποσό του <<δικαιώματος παρακολούθησης>> δεν μπορεί να υπερβαίνει το πόσο των 12.500,00 ευρώ.  Στον κατάλογο που εκδίδει ο Δημοπράτης πριν από τη δημοπρασία περιέχεται ειδική σημείωση (*) στο Ευρετήριο των Καλλιτεχνών, δίπλα στο όνομα των καλλιτεχνών επί των οποίο υπάρχει η ανωτέρω επιβάρυνση. Το τελικώς καταβλητέο ποσό του <<δικαιώματος παρακολούθησης>> επιβαρύνεται και με ΦΠΑ 24% που βαρύνει επίσης τον αγοραστή.

9. Παράδοση λαχνού / εξόφληση οφειλής Αγοραστή:
Ο λαχνός που κατακυρώθηκε είναι διαθέσιμος προς παράδοση στον Αγοραστή από την επόμενη της δημοπρασίας εργάσιμη ημέρα από τα γραφεία του Δημοπρατη (ή ενδεχομένως από άλλο μέρος το οποίο ο Δημοπράτης θα υποδείξει στον Αγοραστή) και για τις επόμενες δεκα (10) ημέρες από την ημερομηνία της δημοπρασίας, αφού προηγουμένως γίνει πλήρης και ολοσχερής εξόφληση της αναφερόμενης στον όρο 10 ανωτέρω συνολικής οφειλής από τον Αγοραστή. Μεταβίβαση της κυριότητας επί του λαχνού επέρχεται μόνο με την παράδοση του στον Αγοραστή και με την ταυτόχρονη εξόφληση του.

10. Δικαιώματα Δημοπρατη επί αρνήσεως παραλαβής και εξόφλησης:
Σε περίπτωση άρνησης ή αδυναμίας του Αγοραστή να προσέλθει για να γραφτείτε συνδρομητές παραλάβει και να εξοφλήσει το έργο εντός της αναφερόμενης στον ανωτέρω όρο 11 προθεσμίας, ο Δημοκράτης έχει τα ακόλουθα ισοδύναμα δικαιώματα: Είτε (α) να αξιώσει δικαστικά την συνολική οφειλή του Αγοραστή, είτε (β) αφού ταξί στον Αγοραστή νέα δεκαήμερη προθεσμία εξόφλησης της συνολικής οφειλής, να υπαναχωρήσει της πώλησης, σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της νέας ως άνω προθεσμίας. Ο Δημοπράτης θα μπορεί σε τέτοια περίπτωση να πωλήσει τον λαχνό σε τρίτο πρόσωπο ελεύθερα με οποιοδήποτε τρόπο, ακόμα και εκτός δημοπρασίας. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, αν η τιμή πώλησης που θα πραγματοποιηθεί είναι μικρότερη της συνολικής οφειλής του Αγοραστή που θα έχει διαμορφωθεί από την προηγηθείσα πλειοδοσία τούτου, ο Δημοπράτης θα μπορεί να αξιώσει δικαστικώς από τον Αγοραστή την διαφορά μεταξύ της μειωμένης αυτής αμοιβής που επιτεύχθηκε από την ελεύθερη πώληση του λαχνού και της Αμοιβής, χωρίς τούτο να αποκλείει την διεκδίκηση τυχόν περαιτέρω αποζημίωσης.

11. Δικαίωμά του Αγοραστή για επιστροφή του λαχνού:
Ο Δημοπράτης εφαρμόζει τις διεθνώς παραδεδεγμένες αρχές της επιστήμης και της τέχνης κατά την εξέταση της γνησιότητας των λαχνών και πριν την δημοπράτηση τους. Αν, πάρα ταύτα, λαχνός αποδεχθεί εκ των υστέρων ως μη γνήσιος με αδιάσειστα στοιχεία, ο Αγοραστής έχει το δικαίωμα να επιστρέψει τον λαχνό. Σε ότι αφορά το ποσό της τιμής κατακύρωσης του επιστρεφόμενου για την ανωτέρω αιτία λαχνού, αυτό θα το επιστρέψει στον Αγοραστή ο Δημοπράτης άτοκα, αλλά μόνο εφόσον δεν το έχει ήδη καταβάλει στον πωλητή. Αν, όμως, ο Δημοπράτης έχει εξοφλήσει ήδη τον πωλητή τότε ο Αγοραστής θα δικαιούται να αναζητήσει την τιμή κατακύρωσης αποκλειστικά και μόνο από τον πωλητή (που θα έχει ήδη εισπράξει το τίμημα, κατά τα ανωτέρω), ο δε Δημοπράτης θα υποχρεούται μόνο να δώσει στον αγοραστή τα στοιχεία του ονοματεπωνύμου και της διεύθυνσης κατοικίας του πωλητή. Προϋποθέσεις επιστροφής του λαχνού – οι οποίες πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά – είναι: (α) να ζητείται εγγράφως και αιτιολογημένως η επιστροφή του μέσα σε ένα χρόνο από την παράδοση του στον Αγοραστή, (β) ο λαχνός να βρίσκεται στην κατάσταση στην οποία βρισκόταν κατά την παράδοση του στον Αγοραστή, (γ) να μην έχει μεταβιβαστεί εντωμεταξύ από τον Αγοραστή σε τρίτο ούτε να έχει τεθεί οποιαδήποτε βάρος επ’ αυτού και (δ) να μην υπήρχε αναφορά στον κατάλογο δημοπρασίας, σε διχογνωμίες ειδικών ως προς την γνησιότητα του. Αν στην περιγραφή του δημοπρατούμενου λαχνού στον κατάλογο της δημοπρασίας αναφέρεται η φράση ότι το έργο <<αποδίδεται στον τάδε ή τον δείνα καλλιτέχνη>> ή προέρχεται από <<εργαστήριο του τάδε η του δείνα καλλιτέχνη>>, αυτό δεν αποτελεί στοιχείο μη γνησιότητας του έργου και δεν γεννά δικαίωμα επιστροφής του.

12. Η συμμετοχή στην δημοπρασία σημαίνει αυτομάτως την ανεπιφύλακτη αποδοχή των παρόντων Όρων στο σύνολό του από τους συμμετέχοντες σε αυτόν υποψηφίους πλειοδότες.