Κινέζικο ξύλινο τραπέζι με πλάκες cloisonne, αντίκα του 20ου αιώνα.

Περιγραφή

Κινέζικο ξύλινο τραπέζι με πλάκες cloisonne, αντίκα του 20ου αιώνα.

Διαστάσεις: Υ 41.00 Χ Π 48.50 X Μ 125.00 εκ.

Ιστορία του Cloisonné:

Το Cloisonné είναι μια αρχαία τεχνική για τη διακόσμηση μεταλλικών αντικειμένων με έγχρωμο υλικό που συγκρατείται στη θέση του ή χωρίζεται από μεταλλικές λωρίδες ή σύρμα, συνήθως από χρυσό.

Τους τελευταίους αιώνες χρησιμοποιήθηκε υαλοειδές σμάλτο, αλλά και σε παλαιότερες περιόδους χρησιμοποιήθηκαν ένθετα από κομμένους πολύτιμους λίθους, γυαλί και άλλα υλικά. Πράγματι, το σμάλτο cloisonné πολύ πιθανότατα ξεκίνησε ως μια ευκολότερη απομίμηση της cloisonné δουλειάς χρησιμοποιώντας πολύτιμους λίθους. Τα αντικείμενα που προκύπτουν μπορούν επίσης να ονομαστούν cloisonné.

Η διακόσμηση διαμορφώνεται προσθέτοντας πρώτα διαμερίσματα (cloisons στα γαλλικά) στο μεταλλικό αντικείμενο με συγκόλληση ή στερέωση ασημιού ή χρυσού ως σύρματα ή λεπτές λωρίδες που τοποθετούνται στις άκρες τους. Αυτά παραμένουν ορατά στο τελειωμένο κομμάτι, χωρίζοντας τα διαφορετικά διαμερίσματα του σμάλτου ή των ένθετων, τα οποία είναι συχνά διαφόρων χρωμάτων.

Τα αντικείμενα από σμάλτο κλειστού τύπου επεξεργάζονται με σκόνη σμάλτου που γίνεται πάστα, η οποία στη συνέχεια πρέπει να ψηθεί σε κλίβανο. Εάν χρησιμοποιούνται πολύτιμοι λίθοι ή χρωματιστό γυαλί, τα κομμάτια πρέπει να κοπούν ή να αλεσθούν στο σχήμα κάθε cloison.

Ιστορία της κινέζικης Cloisonné:

Από το Βυζάντιο ή τον ισλαμικό κόσμο η τεχνική έφτασε στην Κίνα τον 13ο-14ο αιώνα. Η πρώτη γραπτή αναφορά είναι σε ένα βιβλίο του 1388, όπου ονομάζεται “Dashi ware”. Δεν είναι γνωστά κινέζικα κομμάτια σαφώς από τον 14ο αιώνα, τα πρώτα κομμάτια με δυνατότητα δεδομένων είναι από τη βασιλεία του αυτοκράτορα Xuande (1425–35), τα οποία ωστόσο δείχνουν πλήρη χρήση κινέζικων στυλ υποδηλώνοντας σημαντική εμπειρία στην τεχνική. Αρχικά θεωρήθηκε με καχυποψία από τους Κινέζους γνώστες, πρώτον ως ξένο, και δεύτερον ως ελκυστικό στη γυναικεία προτίμηση. Ωστόσο, στις αρχές του 18ου αιώνα ο αυτοκράτορας Kangxi είχε ένα εργαστήριο cloisonne ανάμεσα στα πολλά αυτοκρατορικά εργοστάσια. Τα πιο περίτεχνα και ιδιαίτερα αξιόλογα κινέζικα κομμάτια προέρχονται από την πρώιμη δυναστεία των Μινγκ, ειδικά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Xuande και του αυτοκράτορα Jingtai (1450–57), αν και τα μοντέρνα κομμάτια του 19ου αιώνα είναι πολύ πιο κοινά.

Η κινεζική βιομηχανία φαίνεται να έχει ωφεληθεί από έναν αριθμό ειδικευμένων Βυζαντινών προσφύγων που διέφυγαν από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, αν και με βάση το όνομα και μόνο, είναι πολύ πιο πιθανό η Κίνα να έλαβε γνώση της τεχνικής από τη Μέση Ανατολή. Σε πολλά κινέζικα cloisonné, το μπλε είναι συνήθως το κυρίαρχο χρώμα, και η κινέζικη ονομασία της τεχνικής, jingtailan (“Jingtai blue ware”), αναφέρεται σε αυτό και στον αυτοκράτορα Jingtai. Η ποιότητα άρχισε να μειώνεται τον 19ο αιώνα. Αρχικά χρησιμοποιήθηκαν βαριά χάλκινα ή ορειχάλκινα σώματα και τα σύρματα συγκολλήθηκαν, αλλά αργότερα χρησιμοποιήθηκαν πολύ ελαφρύτερα χάλκινα αγγεία και το σύρμα κολλήθηκε πριν το ψήσιμο. Οι συνθέσεις των σμάλτων και οι χρωστικές αλλάζουν με το χρόνο.

Το κινέζικο cloisonné μερικές φορές συγχέεται με το σμάλτο Canton, ένα είδος ζωγραφισμένου σμάλτου σε χαλκό που σχετίζεται πιο στενά με τα σμάλτα βερνικιού σε κινέζικη πορσελάνη ή το εμαγιέ γυαλί. Αυτό είναι ζωγραφισμένο σε ελεύθερο χέρι και έτσι δεν χρησιμοποιεί χωρίσματα για να κρατά τα χρώματα ξεχωριστά.

Στα βυζαντινά κομμάτια, και ακόμη περισσότερο στην κινεζική δουλειά, το σύρμα σε καμία περίπτωση δεν περικλείει πάντα ένα ξεχωριστό χρώμα σμάλτου. Μερικές φορές ένα σύρμα χρησιμοποιείται μόνο για διακοσμητικό αποτέλεσμα, σταματώντας στη μέση ενός πεδίου σμάλτου, και μερικές φορές το όριο μεταξύ δύο χρωμάτων σμάλτου δεν επισημαίνεται με σύρμα.

Κινέζικο ξύλινο τραπέζι με πλάκες cloisonne, αντίκα του 20ου αιώνα – Ένα συλλεκτικό και πολύ όμορφο τραπέζι.

Κωδικός: E250